غزلی از مولوی

آمده ام که سر نهم عشق تو را به سر برم     

                        ور تو بگویی ام که نی،نی شکنم شکر برم

آمده ام چو عقل وجان از همه دیدهها نهان

                         تاسوی جان ودیدگان مشعله نظر برم

آمده ام که ره زنم بر سر گنج شه زنم

                               آمده ام که زر برم زر نبرم خبر برم

گر شکند دل مرا جان بدهم به دل شکن

                        گر ز سرم کُله برد من ز میان کمر برم

اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم

                      اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم

+ نوشته شده توسط مهدی حیدرزاد در دوشنبه دوم دی ۱۳۹۲ و ساعت 9:9 |